تمامی فعالیت ها

DNSSEC (Domain Name System Security Extensions) یکی از جمله مهم‌ترین افزودنی‌ها برای سرویس DNS به شمار می‌آید. وظیفه‌ی اصلی DNSSEC حفظ نام دامنه یا دامین از حملات مختلفی با عنوان DNS spoofing استDNSSEC با تشخیص سرورهای فیک DNS، امنیت سایت را به شکل چشمگیری ارتقا می‌دهد. برای درک بهتر عملکرد DNSSEC، بیایید ابتدا به مفاهیم رمزنگاری و امضای دیجیتال نگاهی بیندازیم: رمزنگاری (Cryptography): روشی برای رمزنگاری داده‌ها است. با استفاده از رمزنگاری، می‌توان امنیت و یا تایید و تصدیق داده‌ها را فراهم کرد. در DNSSEC، از رمزنگاری در فرآیند احراز هویت رکوردها استفاده می‌شود. امضای دیجیتال (Digital Signature): در امضای دیجیتال، داده‌ها نخست به یک تابع هش داده می‌شوند. خروجی حاصل از این تابع به همراه داده‌ی اصلی به‌وسیله‌ی کلید خصوصی، امضا می‌شود و سپس این امضا برای دریافت‌کننده ارسال می‌شود. دریافت‌کننده‌ی امضا اگر کلید عمومی را در اختیار داشته باشد، قادر به رمزگشایی پیام و دست‌یابی به داده‌های اصلی است. امضای دیجیتال به معنای دست‌کاری نشدن داده‌ها توسط شخص سوم و احراز هویت موفق است. DNSSEC با امضای دیجیتال رکوردهای DNS یک دامنه، امکان احراز هویت این رکوردها و در امان بودن آن دامنه از حمله‌ی DNS spoofing را فراهم می‌کند. این امضاهای دیجیتال در سرورهای DNS ذخیره می‌شوند و با بررسی امضای اختصاص یافته به یک رکورد، می‌توان مطمین شد که رکورد DNS دریافت شده از یک DNS سرور مجاز است یا رکوردی جعلی نیست.

موتور جستجوی Google یکی از قدرتمندترین موتورهای جستجو در دنیاست. با استفاده از Google، می‌توانید به راحتی اطلاعات مورد نیاز خود را پیدا کنید. این موتور جستجوی پیشرفته، تصاویر، ویدئوها، اخبار و مقالات را جستجو می‌کند12. برای تنظیم Google به عنوان موتور جستجوی پیش‌فرض در مرورگر خود، می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید: در مرورگر Chrome، برنامه را باز کنید. در بالا سمت چپ، روی “بیشتر” (More) کلیک کنید. موتور جستجو را انتخاب کنید. در کنار “موتور جستجوی استفاده‌شده در نوار نشانی”، کلید پایین‌بر را انتخاب کنید. موتور جستجوی پیش‌فرض جدیدی را انتخاب کنید34. با استفاده از Google، به راحتی می‌توانید به دنبال اطلاعات مورد نیاز خود بگردید. موفق باشید

با تشکر از شما، اما لطفا لینک تبلیغاتی در محتوا به کار نبرید.

عالی بود ممنون از مقاله خوبتون.

سلام ممنون از مقاله خوبتون در زمینه امنیت دیتاسنترها بسیار جامع و کامل بود.

دیتاسنتر (Data Center) یک مجموعه فیزیکی از تجهیزات مربوط به ذخیره‌سازی، پردازش، شبکه و مدیریت داده است که برای میزبانی و ارائه خدمات مرتبط با داده‌ها و اطلاعات استفاده می‌شود. انواع مختلف دیتاسنترها عبارتند از: دیتاسنتر‌های کوچک و محلی: این دیتاسنترها در سازمان‌ها و شرکت‌ها برای نیازهای خود استفاده می‌شوند. آنها ممکن است به عنوان یک اتاق سرور در داخل ساختمان یا در مکان‌های دیگری قرار گیرند. این نوع دیتاسنترها معمولاً برای محدوده کوچکتری از سرورها و تجهیزات آن‌ها استفاده می‌شوند و به عنوان یک نقطه مرکزی برای مدیریت و پشتیبانی از سرویس‌های IT سازمان عمل می‌کنند. دیتاسنترهای مرکزی (Centralized Data Centers) این نوع دیتاسنترها برای سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ و چند‌ملیتی طراحی شده‌اند. آنها معمولاً در مکان‌های مرکزی و مجهز به تجهیزات پیشرفته‌تر میزبانی می‌شوند. دیتاسنترهای مرکزی قادر به میزبانی تعداد زیادی سرور و تجهیزات شبکه هستند و معمولاً برای ارائه خدمات ابری، مرکز داده‌های شرکتی، یا مرکز داده‌های مربوط به ارائه دهندگان خدمات استفاده می‌شوند. سرورهای موجود در دیتاسنترها خود شامل یک سری تجهیزات هستند و در واقع عملکرد اصلی سرورها به این تجهیزات بستگی دارد. یکی از این تجهیزات سرور، هارد سرور است که وظیفه ذخیره سازی اطلاعات را بر عهده دارد. شرکت های مختلفی در زمینه طراحی و تولید هارد سرور فعالیت می کنند و هارد سرورهای HP یکی از انواع این برندهاست. دیتاسنترهای همراه (Mobile Data Centers) این دیتاسنترها معمولاً شامل تجهیزات قابل حمل و موقت هستند که برای استفاده در مواقع اضطراری، رویدادهای ویژه، یا نیازهای موقت استفاده می‌شوند. آنها می‌توانند به صورت کانتینرهای قابل حمل یا سازمان‌دهی شده باشند و امکانات لازم برای پردازش و ذخیره‌سازی داده را در محل‌های مختلف فراهم می‌کنند. دیتاسنترهای ابری (Cloud Data Centers) این دیتاسنترها مربوط به ارائه دهندگان خدمات ابری می‌شوند که در سراسر جهان قرار دارند. آنها شامل تجهیزات فیزیکی و نرم‌افزاری پیچیده از قبیل سرورهای فیزیکی، ذخیره‌سازها، شبکه‌ها، سوئیچ‌ها و نرم‌افزارهای مدیریتی هستند. این دیتاسنترها امکانات بزرگی را برای ذخیره‌سازی، پردازش و ارائه خدمات به مشتریان ابری فراهم می‌کنند. دیتاسنترهای ابری به صورت چندین مرکز داده فیزیکی یا منطقی در سراسر جهان پخش شده‌اند تا به عنوان مراکز محاسباتی ابری عمل کنند و خدماتی مانند ذخیره‌سازی ابری، پردازش ابری و محاسبات ابری را ارائه دهند. دیتاسنترهای مجازی (Virtual Data Centers) این نوع دیتاسنترها بر اساس مفهوم مجازی‌سازی ایجاد می‌شوند. در این حالت، تجهیزات فیزیکی مانند سرورها، ذخیره‌سازها و شبکه‌ها به صورت مجازی و در یک ساختار مجازی‌سازی مدیریت می‌شوند. این دیتاسنترها به صورت منطقی در یک سیستم مجازی‌سازی میزبانی می‌شوند و بر روی تجهیزات فیزیکی واقعی اجرا می‌شوند. دیتاسنترهای مجازی امکاناتی مشابه دیتاسنترهای مرکزی ارائه می‌دهند، اما با انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری بیشتر در استفاده از منابع فیزیکی.

در مقطعی، هر سازمان یا کسب‌وکار کوچکی که به سرور نیاز داشت، باید تمام هزینه‌های مربوط به تأمین زیرساخت، سخت‌افزار، تعمیر و نگهداری، تعمیرات و ارائه کلیه تجهیزات مربوطه به اتاق سرور اختصاصی را متحمل می‌شد. البته در سال های اخیر به لطف توسعه سرویس های ابری و تسریع دسترسی به لینک های فیبر نوری، راهکارهای دیگری مانند مراکز داده نیز ظاهر شده است. حال سوال این است که بر چه اساسی می توان تصمیم گرفت که خدمات مرکز داده برای کسب و کار یا اتاق سرور مناسب تر است؟ در این مقاله برای رفع ابهامات احتمالی به تفاوت اتاق سرور و مرکز داده می پردازیم. تفاوت اصلی بین اتاق سرور و مرکز داده چیست؟ البته بدیهی است که هر شرکتی نیازهای خاص خود را دارد و راه حلی که برای یک شرکت مناسب باشد الزاما بهترین راه حل برای شرکت دیگر نیست. اتاق سرور اتاقی برای قرار دادن و نگهداری سرورها است. به همین دلیل، مرکز داده ساختمانی است که به طور کامل و ویژه برای تجهیز و پشتیبانی از تعداد زیادی تجهیزات سرور طراحی شده است. در مراکز داده بسته به بودجه سازمان از سرورهای برندهای مختلف اسفاده می شود یکی از این برندها سرورهای برند hp است. هارد سرور hp یکی از تجهیزات مورد استفاده در سرورها است. مهمترین تفاوت اتاق سرور و مرکز داده اندازه آنهاست. البته این تفاوت به نوع طراحی، مقیاس و هدف نیز مربوط می شود. تقریباً تمام ساختمان‌های اداری مدرن دارای چندین اتاق سرور هستند، اما تنها شرکت‌های بسیار بزرگی که فعالیت اصلی آنها بر پردازش داده‌ها متمرکز است، مرکز داده دارند. در مراکز داده به دلیل سرعت بالای اینترنت و وجود سرورهای متعدد و بسیار قدرتمند، شرایط ایجاد وب سرور برای همگان فراهم شده است. همچنین مراکز داده از امنیت بالایی برخوردار هستند و شما می توانید از امنیت داده های خود در مرکز داده اطمینان کامل داشته باشید. مرکز داده مکانی است که تجهیزات کامپیوتری، تجهیزات ذخیره سازی داده ها و تجهیزات ارتباطی شبکه به طور ویژه در آن نگهداری می شود. در برخی از مراکز داده، سرورها به اینترنت عمومی متصل هستند، اما بیشتر مراکز داده از اینترانت یا سایر شبکه های خصوصی استفاده می کنند. یکی از تفاوت های اساسی بین مرکز داده و اتاق سرور، هزینه راه اندازی و استفاده از هر یک است. معمولا هزینه راه اندازی و اجرای مرکز داده بیشتر است زیرا برای راه اندازی مرکز داده باید کارهایی مانند فعال سازی سرورها، نصب شبکه زیرساخت، کابل کشی و غیره را انجام دهید. ، و هر کدام از این کارها بسیار گران هستند. علاوه بر این هزینه های مربوط به نگهداری تجهیزات، هزینه برق مصرفی، هزینه سیستم های تهویه و ... می باشد. باید به موارد فوق اضافه شود. لازم به ذکر است امروزه راهکارهایی مانند مجازی سازی وجود دارد که استفاده از آن ها می تواند هزینه ها را به میزان قابل توجهی کاهش دهد اما تمامی این روش ها برای پیاده سازی نیاز به سرمایه اولیه دارند. همانطور که گفتیم مراکز داده به دلیل اینکه اینترنت پرسرعت و چندین سرور قدرتمند دارند، امکان راه اندازی وب سرور را برای همه فراهم می کنند. با این حال، بسیاری از سازمان های خصوصی یا ارائه دهندگان خدمات اینترنتی ترجیح می دهند مراکز داده خود را راه اندازی کنند. استفاده از مرکز داده مزایای بسیاری دارد که برخی از آنها عبارتند از: مراکز داده امنیت بالایی دارند پهنای باند مراکز داده اختصاصی است و از این رو سرعت بالایی دارند سیستم پشتیبانی برق (UPS) در مراکز داده استفاده می شود.